Μετά τον κουρνιαχτό και τις ατελείωτες δημοσιεύσεις για το πιθανό περιεχόμενο του νόμου, με τον οποίο το δημόσιο, αφενός θα ανακαλύψει, αφετέρου θα αξιοποιήσει την περιουσία του, εμφανίστηκε στο διαδύκτιο προς διαβούλευση, στο μάλλον άσχετο με το ζήτημα νομοσχέδιο περί του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, η πρόταση της κυβέρνησης για τα παραπάνω ζητήματα. Οι καιροί ως γνωστόν, ου μενετοί, ενώ και η τρόϊκα από δίπλα σιγοντάρει, αν δεν επιβάλλει με το περιλάλητο μνημόνιο, την ρευστοποίηση δημόσιας περιουσίας, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το υπέρογκο δημόσιο χρέος. Στον δικτυακό τόπο λοιπόν του Υπουργείου Οικονομικών και συγκεκριμένα στον δικτυακό τόπο διαβουλεύσεων, έχει αναρτηθεί για διαβούλευση μεταξύ άλλων και το άρθρο 20 του προτεινόμενου νομοθετήματος, με αντικείμενο τη σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας. Το προτεινόμενο κείμενο του σχετικού άρθρου είναι το εξής : Άρθρο 20 Σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας 1. Στο Υπουργείο Οικονομικών συνιστάται Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας (Γ.Γ.Δ.Π.), η οποία υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Οικονομικών. 2. Η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας εποπτεύει, συντονίζει και ελέγχει την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής από τις συναρμόδιες υπηρεσίες και Νομικά Πρόσωπα για τη διοίκηση, διαχείριση, αξιοποίηση και προστασία της δημόσιας περιουσίας, της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και της κοινωφελούς περιουσίας και κατευθύνει, παρακολουθεί, συντονίζει και ελέγχει τη λειτουργία και το έργο των Υπηρεσιών και των συλλογικών οργάνων και επιτροπών, που υπάγονται σε αυτήν, με σκοπό την καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση της δημόσιας και κοινωφελούς περιουσίας. 3. Στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας υπάγονται: α) Το Γραφείο του Γενικού Γραμματέα, το οποίο συστήνεται με το παρόν άρθρο και επικουρεί το Γενικό Γραμματέα στην άσκηση του έργου και της αποστολής του, β) Η Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας και Εθνικών Κληροδοτημάτων (άρθρου 2 Π.Δ.167/1996 ΦΕΚ Α’ 128), οι Διευθύνσεις που υπάγονται σε αυτήν και οι Κτηματικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, με το προσωπικό τους, οι οποίες, από την έναρξη ισχύος του παρόντος, αποσπώνται από τη Γενική Γραμματεία Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων, γ) Τα συλλογικά όργανα και οι Επιτροπές του τομέα ευθύνης του Υπουργείου Οικονομικών, που συστήνονται και λειτουργούν στα πλαίσια των δραστηριοτήτων αυτής. 4. Στη Γ.Γ.Δ.Π. συνιστώνται οι ακόλουθες θέσεις: α) Μία (1) θέση μετακλητού Γενικού Γραμματέα, Προϊσταμένου της Γενικής Γραμματείας, με βαθμό 1ο της κατηγορίας των ειδικών θέσεων. β) Μία (1) θέση ειδικού συμβούλου και μία (1) θέση ειδικού συνεργάτη, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55, παρ. 14 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Π.Δ. 63/2005 (ΦΕΚ Α΄98). γ) Τρείς (3) θέσεις διοικητικών υπαλλήλων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55, παρ. 13 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Π.Δ. 63/2005. 5. Το προσωπικό των υπηρεσιών που υπάγονται με την παρούσα διάταξη στη Γ.Γ.Δ.Π. εξακολουθεί να υπάγεται στις Διευθύνσεις Προσωπικού/Διοικητικού της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Υποστήριξης της Γενικής Γραμματείας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων, κατά περίπτωση, καθώς και στα Υπηρεσιακά και Πειθαρχικά Συμβούλια, στα οποία υπαγόταν ως την έναρξη ισχύος του παρόντος. 6. Στις αρμοδιότητες της Γ.Γ.Δ.Π. ανήκουν οι αρμοδιότητες των Υπηρεσιών και των Οργάνων που υπάγονται σε αυτήν. Οι επιπλέον αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας και των Υπηρεσιών της, η ανακατανομή των αρμοδιοτήτων αυτών, η αναδιοργάνωσή τους, ο κανονισμός λειτουργίας αυτών και των καθηκόντων του προσωπικού τους, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου καθορίζονται με προεδρικά διατάγματα. 7. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καθορίζονται και ανακαθορίζονται οι οργανικές θέσεις των Υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας, η έναρξη λειτουργίας αυτής, η έναρξη και παύση λειτουργίας των Υπηρεσιών της, καθώς και η περιγραφή των θέσεων εργασίας του προσωπικού αυτής. Μετά από προσεκτική ανάγνωση του συγκεκριμένου κειμένου, διαπιστώνει κανείς ότι ο νομοθέτης για ακόμη μια φορά αρνείται να δει τα πράγματα στις διαστάσεις που αυτά έχουν και προκειμένου να δώσει λύσεις, επιλέγει τη σύσταση ακόμη ενός οργάνου. Σχολίασα το σχετικό κείμενο ως εξής : Αφού σχολιάσω ότι η διαδικασία της διαβούλευσης, δεν μπορεί παρά να δίνει τη δυνατότητα μόνο δημοσιογραφικού σχολιασμού των προτεινόμενων ρυθμίσεων, επί της ουσίας έχω να πω τα εξής : η δημιουργία ενός νέου οργάνου, το οποίο υποτίθεται, ότι λόγω της συγκέντρωσης του συνόλου των επιμέρους υπηρεσιών και εξουσιών, που διαπλέκονται στο θέμα της Δημόσιας Περιουσίας, θα μπορέσει να ξεκολλήσει από το τέλμα, το κάρο της Δημόσιας Περιουσίας, κρίνεται ως τουλάχιστον, αφελής. Αυτό δηλαδή που θα δώσει λύση στο πρόβλημα, είναι να μην υπάγονται πλέον οι υφιστάμενες υπηρεσίες στη Γενική Γραμματεία Τελωνείων; Για να δώσει κανείς λύση σε προβλήματα, πρέπει πρώτα να ΓΝΩΡΙΖΕΙ ποιο είναι το πρόβλημα. Από το υπό σύσταση προτεινόμενο όργανο, είναι ξεκάθαρο ότι οι κυβερνώντες, μη θέλοντας να λύσουν το πρόβλημα, απλώς συστήνουν ακόμη μια επιτροπή. Ποιο είναι το πρόβλημα λοιπόν, που αρνούνται μετ’ επιτάσεως να λύσουν και οι σημερινοί κυβερνώντες; Η έλλειψη ακριβούς καταγραφής της Δημόσιας Περιουσίας και η διαχείρισή της, όπου αυτή ανακαλύπτεται, από υφιστάμενα όργανα, τα οποία δεν λειτουργούν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, αλλά το στενό, προσωπικό και κομματικό τους συμφέρον. Όσο λοιπόν οι κυβερνώντες, αφενός δεν προχωρούν σε ακριβή καταγραφή-χαρτογράφηση της δημόσιας περιουσίας, αφετέρου δεν αφαιρούν τις εξουσίες των ΚΕΔ, ΚΥΔ, να διαχειρίζονται τη δημόσια ακίνητα, τόσο θα διαιωνίζεται η διαπλοκή, η ρεμούλα και η καταπάτησή τους, για παράδειγμα, όχι από ιδιώτες, των οποίων οι παππούδες αποδεδειγμένα έζησαν σε δημόσια-ανταλλάξιμα κτήματα, αλλά από υπηρεσίες οι οποίες ενώ με αλλεπάλληλα νομοθετήματα από το 1930 υποχρεώθηκαν να ρευστοποιήσουν τα ακίνητα αυτά, τα κρατούν μέχρι και σήμερα δέσμια και σίγουρα θα εξακολουθούν να τα κρατούν δέσμια και μετά τη σύσταση της Γραμματείας, των προσωπικών τους επιλογών, και διαθέσιμα προς εκμετάλλευση από εργολάβους, με τους οποίους έχουν αναπτύξει σχέσεις μεσίτη με πελάτη. Επομένως ας σταματήσουν την εργολαβία σύστασης νέων οργάνων και ας ασχοληθεί κάποιος γνώστης με το θέμα, ο οποίος και θα φέρει στην επιφάνεια τόσο την δημόσια περιουσία, όσο και αυτούς που επί δεκαετίες τη νέμονται, προς ίδιον όφελος. Και για να μην νομίζει κανείς ότι αοριστολογώ, τίθεμαι στη διάθεση όποιου θέλει να λύσει το πρόβλημα, να τον βοηθήσω. Μιας και στον δικό μου χώρο, έχω και περισσότερη άνεση, πρέπει να σχολιάσω ότι αν η αντίληψη του αρμόδιου υπουργείου για το ζήτημα της διαχείρισης και κυρίως της εκμετάλλευσης της δημόσιας περιουσίας, περιορίζεται στη σύσταση αυτής της Γραμματείας, τότε όχι απλώς δεν θα έχει τα προσδοκώμενα οφέλη, αλλά θα παράσχει πεδίο δράσης λαμπρό, όχι στους ευκαιριακούς και ουσιαστικά δικαιούμενους εξαγοράς "καταπατητές", αλλά στους κατ' επάγγελμα διερχόμενους αυτές τις μεθόδους, οι οποίοι έχοντας το μαχαίρι, δηλαδή την αρμοδιότητα, αλλά και το καρπούζι, δηλαδή την δημόσια περιουσία, θα εξακολουθήσουν να την ξεκοκαλίζουν, ερήμην του ελληνικού λαού και εις βάρος των συμφερόντων του.